மன ஓசை பாகம் 1

ஒரு தாயின் உணர்வுகளின் போராட்டம் அதில் சுகமும் உண்டு சுமைகளும் உண்டு. சுகமாய்ச் சுமந்து வலியோடு வளர்த்து உயிராய் உரமாய் கனவாய் வெளியுலகில் நடமாட விட்ட உயிர்களில் பெண்கள் பிரச்சினைகள் ஒவ்வொன்றாய் தாமாக வெளிப்படுத்தும் விதமாகத் தருகிறேன். இவை அத்;தனை வடிவங்களையும் நீங்கள் வாசிக்கின்ற போது உங்கள் உணர்வுகளின் போராட்டம், உள் உணர்வுகளின் வெளிப்பாடு இருக்கும்.

மூளையின் அடங்காத ஆட்டிப்படைப்பு

ஆழமாய் குடைந்ததால்

வார்த்தைகளைக் கட்டிப்போட முடியாமல்

கணனிக்குள் புதைகிறேன்.

அந்தரங்கங்களில் அற்புதம் தோன்றும்

அழுக்குகளில் சொர்க்கம் பிறக்கும்

தலையணை மந்திரம் தாரகமந்திரமாகும்

இருட்டறை எதிர்காலத்தைக் காட்டும் - அங்கு

மனிதப்படைப்பு புனிதமாய் உருவெடுக்கும்

ஓருடலில் ஈருயிர் உலகில் நடமாடத் தொடங்கும்

மார்பகங்கள் மெல்ல மெல்ல வீங்கும்

தன்னுள் வளரும் உயிருக்கு மூளை

உணவு தயார் படுத்தத் தொடங்கிவிடும்

உடலமைப்பு பல மாற்றங்களைக் காட்டும்

வயிறு மெல்ல மெல்ல பெருக்கும்

முகத்தின் பொலிவு மெருகேறும்

உடலினுள் ஒரு உயிர் தாயை

மெல்ல மெல்ல உருசிக்கத் தொடங்க

உண்பதெல்லாம் வாந்தியாய் வெளிவரத் தொடங்கும்

குழந்தைக்கு தலைமயிர் வளர்கிறது என்று

பாட்டியின் அனுபவக் குறிப்பு வெளிப்படுத்தும்

 

 நிமிர்ந்து அமருகின்றேன்

நான் தாய்!

நான் அம்மா!

என் பலவீனத்தில் உன் தந்தையின் பலத்தில்

உன் உயிர் என்னுள் சிறைப்பிடிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

என் கரங்களைப் பிடித்தே உன் தந்தை நடக்கின்றார்

என் பரிசத்தில் உன் பரிசத்தை உணரவிழைகின்றார்.

அப்பா என்று மனதுள் இசைத்துப் பார்க்கின்றார்.

எனை இறுகப் பிடித்தே என் இதயம் நுழைகின்றார்

நன்றி என்றே காதுக்குள் காற்றாய் இசைக்கின்றார்

பெருங் காரியம் செய்த உணர்வில் கர்வம் கொள்கின்றேன்

எனக்குள் நீ உன் அங்கங்களைப் பொருத்துகிறாய்

உன்னை நீயே வடிவமைக்கின்றாய்

அற்புதமாய் உரிமைப் போராட்டத்தை ஆரம்பிக்கின்றாய்

அடித்தாலும் உதைத்தாலும் ஆக்கினைகள் செய்தாலும்

அன்போடு இரசிக்கும் அந்தமனம் தாய் மனமே

எனக்குச் சுத்தமாய் புரியவில்லை

வலிக்குக் கூடச் சிரிப்பு வருமா!!

வலிக்கச் செய்வது யாரென்பதைப் பொறுத்ததே

வலியின் வலிமை

எனக்குள் வாழ வாழிடம் தேடிய நீ

உலகுள் பிரவேசிக்க வழியையும் தேர்ந்தெடுத்தாய்

அழுதேன் துடித்தேன்

உனது அவசரமும் எனது துடிப்பும்

அக்கண அகோர போராட்டம்

என்னை விட்டு

நீ வர எத்தனித்தாயா? இல்லை

வரவுக்கு அஞ்சினாயா?

காலம் போட்ட கணக்கை உன்னால்,

கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

வெட்டிப்பிரித்து என் நெஞ்சிலே போட்டபோதே

புரிந்தது தாய் ரசிக்கும் சங்கீதம்

உடலின் உக்கிர வேதனையின் மருந்து

பிய்த்து எடுத்த கலங்களின் காயத்தின்

வேதனையை வென்ற சுகம் அத்தனையும்

தன் மழலையின் முதல் ஆ, ஓ என்னும்

சத்தம்தான் என்னும் உண்மை

தொடரும் ..............................................................................