மீண்டும் மீட்டிப் பார்க்கிறேன்

கடற்கரை மணலோரம் காலம் போவதறியாது
கால் பதித்து நடைபயின்று விளையாடியதை
மீண்டும் மீட்டிப் பார்க்கிறேன்

அலையோ டலையாய் கடலலை தழுவ
மலைமேடாய் அலையோடுயர்ந்து
உடல் நனைத்து உறவாடிய பொழுதுகளை
மீண்டுமாய் மீட்டிப் பார்க்கிறேன்.

சிப்பி சங்கு சேகரித்து சின்னஞ்சிறு உருச் செய்து
சிறப்பாய் கடல் மண்ணில்சிறந்த நல்படம் வரைந்து
படம் நனையும் காட்சிகளை பார்த்து பார்த்து
மகிழ்ந்திருந்த மகிழ்ச்சி மிகு காலங்களை
மீண்டுமாய் மீட்டிப் பார்க்கிறேன்.

இன்று 

கடல் அன்னையே! – உன்
கோரப்பசி தீர்க்க அலைக்கரங்களால்
ஆருயிர்கள் அள்ளி விழுங்கி
அழகாய் ஏப்பம் விட்டதனை
மீண்டுமாய் மீட்டிப் பாக்கிறேன்.

உன்னால் வாழ்வு பெற்றோர்
உன்னால் வாழ்விழந்தார்
நன்றிக் கடனதனை
வலிந்து நீ எடுத்தாயோ!

உன் வஞ்சகச் செயலை நான்
மீண்டுமாய் மீட்டிப் பார்க்கிறேன்.

ஆழிப் பேரலையாய் கடல்கோளாய்
ஆழகான பெயர் தாங்கி
காசினி எங்கும் கலங்காது
கால் பதித்து நீ! காலம் காலமாய்
காத்துவைத்த காலங்கடந்த
தொல்பொருள் சின்னங்களை
கவர்ந்து சென்ற நிகழ்வுகளை
மீண்டுமாய் மீட்டிப் பார்க்கிறேன்.