வெளியில வெயில்!

                            

வெளியில வெயிலு வேகுது உடலு

வெய்யோன் சோதி விண்ணில் ஜொலிக்குது

சோருது உணர்வு நாடுது நிழலு

தாயக நினைவு மீட்டுது மனது

வானக மைந்தன் குடைநிழல் தேடுறான்

கானக மரங்கள் பூணுது உடைகள்

மாடத்துப் பூங்கா பூக்குது நிறைத்து

மாமரத்துப் பூக்களில் மகரந்தம் பறக்குது

சிவக்குது கண்கள் விழிகள் வீங்குது

அச்சும் அச்சும் தும்மல் வெடிக்குது

அங்கில்லா மலரா இங்கென மனது அங்கலாய்க்குது

இனச்சேர்க்கை புரிய துணைப்போகும் தேனீக்கள்

மலர் விட்டு மலர் தாவுது

ஓடித் தழுவும் ஆதவனை

உதறித் தள்ளுது மனதுசெதுக்கிய சிற்பப் பாவை

புளுக்கம் தவிர்த்த உடலை

கறுப்புக் கண்ணாடி மனிதன்

கள்ளமாய் உறுத்துப் பார்க்கிறான்

வாட்டிய இறைச்சியை மக்களெல்லாம்

வாடியில் வைத்து உண்ணுகிறார்

அண்டங்கள் அனைத்தும் ஆதவன் ஆட்சியெனும்

வாழ்வியல் வாக்கை வாழ்வினில் ஏற்று

வெயிலின் தலைவன் வேதனை செயினும்

வேண்டுதல் செய்தே போற்றிடுவோம்

வருணன் நட்பை வெய்யோன் பெறவே

வந்தனை செய்தே போற்றிடுவோம்! 

15.06.2011 முத்துக்கமலம் இணையத்தில் வெளியானது.