எழுந்திடு பெண்ணே! எழுந்திடு!

    

                                                   எழுந்திடு பெண்ணே! எழுந்திடு!

       உன் இமைக் கதவுகளை இழுத்து மூடாதே

       உன் இதயமது இருண்டுவிடும்

       உன் பஞ்சுமெத்தையிலே முட்கள் பரந்து கிடக்கட்டும்

       உன் இருக்கையிலே இரும்பு ஆணிகள் நிமிர்ந்து நிற்கட்டும்

       தூங்கிவிடாதே தூரிகை கொண்டு உன் வாழ்வோவியம் தீட்டு

       பாதையிலே ரோஜாக்கள் மட்டும் விரிந்து கிடப்பதில்லை

       கல்லும் மண்ணும் விதந்து கிடக்கும் பூமியிலே

       வீர நடை போட்டு நிமிர்ந்து செல்

       உன் இரத்தச்சுவடுகள் இரத்த சரித்திரம் பேசட்டும்

       பூமியைச் சுருட்டி எடுத்து உருட்டி விளையாடு

       நச்சுப்பாம்புகள் அதில் நசுக்கப்படட்டும்

       மறைந்த உண்மைகள் விஸ்வரூபம் எடுக்கட்டும்

       பெண்ணே! உன் மனிடப்பிறப்பு மாய்ந்துவிடுவதற்காகவல்ல

       காலத்தை வென்று காவியம் படைக்க